Roderick Dorsey
Curiositeiten
Een nog steeds onverklaarde toestand veroorzaakte de misvormingen die Joseph Merrick veranderden in de beroemde Elephant Man van Victoriaans Engeland.
Wikimedia CommonsJoseph Merrick, 'The Elephant Man' verdiende de kost als een freakshowartiest in Victoriaans Londen.
Stel je voor dat als nieuwe ouder een mooie en gezonde babyjongen heeft. Stel je nu voor dat het uiterlijk van je kind op vijfjarige leeftijd op onverwachte manieren begint te veranderen.
Zijn ooit perfecte lippen zwellen op. Zijn roze huid wordt dikker en krijgt een ziekelijk grijze tint. Een mysterieuze knobbel komt uit zijn voorhoofd. Een zak met vlees borrelt uit zijn nek.
Beide voeten worden abnormaal groot. Zijn rechterarm wordt steeds meer misvormd en knoestig, terwijl zijn nog steeds normale linkerarm zijn transformatie naar wat de wereld zal zien als een menselijk wangedrocht benadrukt.
Dit is precies hoe een jonge Engelse jongen genaamd Joseph Merrick transformeerde in een 19e-eeuwse freakshowartiest die bekend staat als 'The Elephant Man'.
Joseph Merrick's vroege leven
Wikimedia CommonsDe moeder van Joseph Merrick geloofde dat een angstaanjagend incident met een olifant tijdens haar zwangerschap de misvormingen van haar zoon veroorzaakte.
Joseph Carey Merrick werd geboren in 1862 in Leicester, Engeland. In 1866 begon zijn ongewone uiterlijk zich te manifesteren, maar medisch begreep niemand wat zijn toestand veroorzaakte. Zelfs vandaag de dag blijft zijn precieze toestand mysterieus, aangezien DNA-tests op zijn haar en botten geen uitsluitsel gaven.
Zonder medische begeleiding kwam zijn moeder tot haar eigen conclusies en herinnerde zich een incident tijdens haar zwangerschap toen ze naar een kermis ging.
Een onhandelbare menigte mensen duwde haar in een naderende dierenoptocht. Een olifant groeide op en ze werd kort betrapt, bang voor twee levens. Ze vertelde dit verhaal aan de jonge Joseph en legde uit dat dit incident zijn misvormingen en de pijn die eruit voortkwam had veroorzaakt.
Naast zijn ongebruikelijke misvormingen, verwondde hij als kind ook zijn heup en een daaropvolgende infectie maakte hem permanent kreupel, dus gebruikte hij een stok om zichzelf te helpen lopen.
Zijn moeder, met wie hij een hechte band had, stierf aan een longontsteking toen hij nog maar 11 jaar oud was. Tragisch genoeg, zelfs tussen al zijn andere problemen, hij gebeld haar dood 'het grootste ongeluk van mijn leven.'
Het was rond deze tijd dat hij stopte met school. De angst die Merrick voelde omdat anderen zijn uiterlijk plaagden en nu was de afwezigheid van zijn moeder gewoon te veel om te verdragen. Maar hoe zou een jongen die gebeld zijn eigen gezicht '… zo'n aanblik dat niemand het zou kunnen beschrijven', overleven in zo'n wrede wereld?
Merrick's familie verloochent hem
Wikimedia CommonsVanwege het gewicht van zijn hoofd moest Joseph Merrick zittend slapen, anders zou zijn nek breken.
Alsof het leven van Joseph Merrick niet melancholisch genoeg was, ontmoette hij al snel zijn eigen 'slechte stiefmoeder'. Ze arriveerde slechts 18 maanden na de dood van zijn moeder.
Merrick later schreef , 'Zij was het middel om van mijn leven een volmaakte ellende te maken.' Zijn vader trok ook zijn genegenheid in, waardoor de jongen in wezen alleen bleef. Hij kon niet eens weglopen. De paar keer dat hij het probeerde, bracht zijn vader hem meteen terug.
Als hij niet op school zat, eiste zijn stiefmoeder, dan zou hij inkomen uit huis moeten krijgen. Dus op 13-jarige leeftijd werkte Merrick bij een sigarenroller. Hij werkte daar drie jaar, maar zijn verslechterende handafwijking beperkte zijn behendigheid, waardoor het werk steeds moeilijker werd.
Joseph Merrick, nu 16 en werkloos, zwierf overdag door de straten op zoek naar werk. Als hij overdag naar huis terugkeerde voor de lunch, zou zijn stiefmoeder hem beschimpen en hem vertellen dat de halve maaltijd die hij kreeg meer was dan hij had verdiend.
Merrick probeerde toen goederen van de winkel van zijn vader van deur tot deur te verkopen, maar zijn verwrongen gezicht maakte zijn toespraak onverstaanbaar. Zijn uiterlijk maakte de meeste mensen bang, genoeg om hen ervan te weerhouden hun deuren te openen. Uiteindelijk sloeg zijn gefrustreerde vader hem op een dag ernstig en vertrok Merrick voorgoed van huis.
Merrick's oom hoorde over de dakloosheid van zijn neef en nam hem in huis. Gedurende deze tijd werd Merrick's havikvergunning ingetrokken, omdat hij ten onrechte als een bedreiging voor de gemeenschap werd beschouwd. Na twee jaar kon zijn oom het zich niet meer veroorloven hem te onderhouden.
De nu 17-jarige jongen vertrok naar het Leicester Union Workhouse. Daar bracht Joseph Merrick vier jaar door met andere mannen in de leeftijd van 16 tot 60 jaar. Hij haatte het en realiseerde zich dat zijn enige ontsnapping misschien zijn misvorming als een nieuwigheidsdaad zou kunnen zijn.
‘The Elephant Man’ begint zijn freakshowcarrière
Wikimedia CommonsTijdens het Victoriaanse tijdperk boden freakshows mensen met een handicap vaak een manier om inkomen te verdienen door hun verschillen uit te buiten.
Joseph Merrick schreef aan de lokale eigenaar Sam Torr. Na een bezoek stemde Torr ermee in om Merrick mee te nemen als reisact. Hij verzekerde hem van een managementteam en in 1884, aangekondigd als 'een halve man, een halve olifant', begon hij zijn 'freakshow' -carrière.
Hij toerde door Leicester, Nottingham en Londen. Datzelfde jaar veranderde Merrick van management toen Tom Norman, een winkeleigenaar in Oost-Londen die menselijke eigenaardigheden toonde, hem in huis nam.
Samen met Norman kreeg hij een ijzeren bed met een gordijn voor privacy en stond hij achter in een leegstaande winkel. Toen hij zag hoe Merrick sliep - zittend, zijn benen opgetrokken en gebruikt als hoofdsteun - besefte Norman dat Merrick niet kon slapen terwijl hij lag. Het gewicht van zijn enorme hoofd zou zijn nek kunnen verpletteren.
Norman stond buiten en gebruikte zijn natuurlijke showmanschap om mensen de winkel binnen te leiden om Joseph Merrick te zien. Hij verzekerde de gretige menigte dat de Olifantenman 'niet hier was om je bang te maken, maar om je te verlichten'.
De show was redelijk succesvol. Merrick legde zijn deel van de winst opzij in de hoop ooit zijn eigen huis te kopen.
Normans winkel zat aan de overkant van het London Hospital, waar dokter Frederick Treves werkte. Nieuwsgierig ging Treves op afspraak naar Merrick voordat de winkel openging. Geschokt maar geïntrigeerd door wat hij zag, vroeg Treves of hij 'The Elephant Man' voor onderzoek naar het ziekenhuis mocht brengen.
Wikimedia CommonsFrederick Treves. 1884.
hoe groot is een Amerikaanse zeearend?
'Zijn hoofd was het meest interessante. Het was heel erg groot - als een enorme tas met veel boeken erin. ' Treves later schreef .
In de loop van een paar bezoeken maakte Treves enkele aantekeningen en metingen. Uiteindelijk werd Merrick het zat om gepord en gepord te worden in naam van de wetenschap. Treves gaf Merrick zijn visitekaartje en stuurde hem op weg.
Maar tegen die tijd raakten 'freakshows' uit de gratie. De politie sloot winkels vanwege bezorgdheid over moraliteit en fatsoen.
Net toen Merrick eindelijk geld verdiende, werd hij door zijn managers in Leicester naar continentaal Europa vervoerd in de hoop mildere wetten te vinden. In België heeft zijn nieuwe regiomanager al Merricks geld gestolen en hem in de steek gelaten.
Latere carrière en leven
Wikimedia CommonsEen medisch tijdschrift drukte deze illustratie van Joseph Merrick in 1886.
Gestrand op een vreemde plek, wist Joseph Merrick niet wat hij moest doen. Uiteindelijk ging hij aan boord van een schip naar Harwich in Essex. Hij nam toen de trein naar Londen - een blut man met een gebroken lichaam.
Hij arriveerde in 1886 op het station van Liverpool in Londen, uitgeput en nog steeds dakloos, en vroeg vreemden om hulp bij zijn terugkeer naar Leicester. De politie zag de menigten zich rond de verwarde man verzamelen en hield hem vast.
Een van de weinige mogelijk identificerende bezittingen die Merrick had, was de kaart van Dr. Treves. De politie belde hem op en Treves pakte Merrick onmiddellijk op, bracht hem naar het ziekenhuis en zorgde ervoor dat hij gewassen en gevoed werd.
Na nog een onderzoek door Treves stelde hij vast dat Merrick nu ook aan een hartkwaal leed. Hij concludeerde dat de 24-jarige waarschijnlijk nog maar een paar jaar in zijn verslechterende lichaam had.
De voorzitter van de ziekenhuiscommissie schreef toen een redactioneel artikel in De tijden en vroeg het publiek om suggesties over waar Joseph Merrick zou kunnen verblijven. Hij ontving donaties voor de zorg van de Olifantenman - heel veel. Het Londense ziekenhuis had nu geld om voor Merrick te zorgen voor de rest van zijn leven.
wat het meest waar is voor de wetten van Jim Crow?
Wikimedia CommonsJoseph Merrick, 'the Elephant Man', in 1889. Hij zou het jaar daarop op 27-jarige leeftijd sterven.
In de ziekenhuiskelder werden twee aangrenzende kamers speciaal voor hem aangepast. Er was toegang tot de binnenplaats en er waren geen spiegels die hem aan zijn uiterlijk deden denken. De laatste vier jaar die hij in het ziekenhuis heeft doorgebracht, genoot hij meer van zijn leven dan ooit tevoren.
Treves bezocht hem bijna dagelijks en raakte gewend aan zijn spraakgebrek. Hoewel hij aanvankelijk aannam dat de Olifantenman 'een idioot' was, ontdekte hij Merricks intellect volkomen normaal. Hoewel Merrick zich volledig bewust was van de oneerlijkheid die zijn bestaan vervulde, koesterde hij weinig kwade wil jegens de wereld die met walging voor hem was teruggedrongen.
Tot dusverre heeft Merrick nog nooit een vrouw ontmoet die niet ineenkromp bij het zien van hem. Treves wist dat de enige vrouw in zijn leven zijn moeder was.
Dus regelde de dokter een ontmoeting voor hem met een jonge, aantrekkelijke vrouw genaamd Leila Maturin. Treves schetste de situatie en informeerde haar over Merricks misvormingen. De ontmoeting maakte Merrick onmiddellijk emotioneel. Het was de eerste keer dat een vrouw naar hem glimlachte of hem de hand schudde.
Ondanks dat hij in zijn laatste jaren enige schijn van een gewoon leven kreeg, ging Merrick's gezondheid gestaag achteruit. De misvormingen op zijn gezicht, evenals zijn hele hoofd, bleven groeien. Een ziekenhuismedewerker vond hem op 11 april 1890 dood in zijn bed, slechts 27 jaar oud.
Maar de autopsie bracht een verrassende doodsoorzaak aan het licht. Joseph Merrick stierf terwijl hij iets deed dat velen van ons als vanzelfsprekend beschouwen. Hij stierf aan verstikking en had een ontwrichte nek gehad omdat hij liggend had geprobeerd te slapen.
De zoektocht naar het graf van de olifantman
In 1980 werd David Lynch's kijk op het leven van Merrick met John Hurt en Anthony Hopkins genomineerd voor acht Academy Awards.
Na de dood van Merrick schreef dr. Treves een memoires over hun tijd samen waarin hij hem ten onrechte 'John Merrick' noemt met de titel The Elephant Man and Other Reminiscences . Volgens de BBC , Merrick's skelet was bewaard gebleven in het Royal London Hospital als een wetenschappelijk exemplaar.
Het zachte weefsel van Merrick werd echter ergens anders begraven. Niemand wist echt precies waar deze overblijfselen lagen tot 2019.
Jo Vigor-Mungovin, auteur van Joseph: The Life, Times & Places of the Elephant Man , beweerde te hebben ontdekt de locatie van zijn begrafenis is een ongemarkeerd graf op de begraafplaats en crematorium van City of London.
Ze zei dat het verhaal van het begraven van Merrick's zachte weefsel niet bewezen was vanwege het aantal begraafplaatsen op dat moment.
'Ik werd hiernaar gevraagd en terloops zei ik‘ Het ging waarschijnlijk naar dezelfde plaats als de [Jack the] Ripper-slachtoffers ’, aangezien ze in dezelfde plaats stierven,’ zei Vigor-Mungovin. Ze begon wat te zoeken in de documenten van de begraafplaats en het crematorium van de City of London, waardoor ze de tijdsperiode van haar zoektocht verkortte.
'Ik besloot rond de tijd van zijn overlijden in een tijdsbestek van acht weken te zoeken en daar, op pagina twee, was Joseph Merrick,' vertelde ze.
Hoewel er geen testen zijn uitgevoerd op de overblijfselen die zijn begraven op de vermoedelijke site, is de auteur, die voor haar boek uitgebreid onderzoek had gedaan naar het leven van Merrick, '99% zeker' dat het het graf is van de Engelse Elephant Man.
Gezien het feit dat uit de gegevens van de begraafplaats bleek dat de woonplaats van de overledene het London Hospital was - de locatie waar Merrick de laatste jaren van zijn leven had doorgebracht - en dat de leeftijd van de overledene ongeveer even oud was als die van Merrick toen hij stierf.
De gedetailleerde gegevens vermeldden ook Wynne Baxter als de lijkschouwer, dezelfde medische werker die het onderzoek naar de dood van Merrick leidde. De begrafenis dateert van 13 dagen nadat Merrick was overleden.
'Alles klopt, het is te veel om toeval te zijn,' zei Vigor-Mungovin. Autoriteiten hebben gezegd dat er een kleine plaquette kan worden gemaakt om het ontdekte graf te markeren en Vigor-Mungovin had de hoop dat een gedenkteken in Merricks geboorteplaats Leicester zou kunnen volgen.
Of er nu wel of geen monument wordt gebouwd, het is onwaarschijnlijk dat de wereld ooit het vreemde en tragische verhaal van het korte leven van Joseph Merrick zal vergeten.
Na deze blik op Joseph Merrick, de echte Elephant Man, las je de tragische verhalen van zes iconische 'Freak show' leden van de afgelopen decennia. Lees dan het trieste maar moorddadige verhaal van 'Lobster Boy.'
